Redaktor Naczelny
Tygodnika „Polityka” 
Jerzy Baczyński

Na podstawie art 31 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r Prawo Prasowe proszę o opublikowanie niżej załączonej odpowiedzi na zarzuty przedstawione w artykule „W cieniu Jasnej Góry” zamieszczonym w „Polityce” nr 2 (2738) z 9 I 2010 r. 

Artykuł „W cieniu Jasnej Góry” autorstwa Cezarego Łazarewicza bezkrytycznie powiela tezy stawiane przez propagandzistów referendum w sprawie odwołania Prezydenta Częstochowy. Zauważmy bowiem, że nawet prawo do równoprawnych wypowiedzi dwóch stron sporu ma sens jeśli przedstawia się Czytelnikowi informacje określające wiarygodność tych stron. Łatwo można sprawdzić dorobek pracy dla samorządu zarówno Tadeusza Wrony jak i Leszka Kulawika. Wówczas się okaże, że jedna z tych osób od ponad dziesięciu lat na swoja opinię nie pracowała w Częstochowie, lecz w Zabrzu. I nie zyskała tam najlepszej opinii; przeciwnie – trwające wciąż sprawy w sądach przypominają o formie prywatyzacji huty „Zabrze” i związanym z tym losie lokatorów mieszkań zakładowych.

Nie jest prawdziwa podkreślana dychotomia sporu o rozwój. Wspominana w tekście przygotowana przez mój zespół „Strategia Rozwoju Miasta” postrzega konieczność utrzymania równowagi; w jednakowym stopniu akcentuje konieczność rozwoju miasta jako ośrodka przemysłowego jak i wsparcia funkcji ośrodka pielgrzymkowego. Taka jest bowiem specyfika miasta, nie można ograniczać ani jednej ani drugiej funkcji. Przy akcentowanych mocno w tekście moich działaniach na rzecz wsparcia rozwoju turystyki pielgrzymkowej zabrakło odniesienia do aktywności w tej drugiej sferze. Przypomnę jedynie, ze pierwszym zadaniem, któremu sprostałem po objęciu funkcji w 2002 r było uratowanie zagrożonej bankructwem Huty „Częstochowa”. Kończyłem zaś swoja funkcje w czasie, gdy pozyskałem środki europejskie na takie projekty jak budowa dwóch bezkolizyjnych skrzyżowań na trasie DK-1 i budowa linii tramwajowej obsługująca mieszkaniowe osiedla Częstochowy. W tym samym okresie otwarta została generująca 1500 miejsc pracy Galeria Jurajska, pozyskany także został nowy inwestor – szwedzka firma z branży meblowej. Dodajmy tu, że tylko w latach 2006-2008 inwestorzy zewnętrzni zainwestowali w Częstochowie ponad 2 mld zł, tworząc kilka tysięcy miejsc pracy. O poziomie tych inwestycji świadczy m.in. otwarcie przez amerykański koncern TRW dwóch ponadnarodowych centrów usługowych – Centrum Badawczo-Rozwojowego i Centrum Obsługi Finansowej.

Dobrze, że autor przypomniał żenującą sprawę tureckich miraży. Podkreślić tu jednak warto – w promowanie tej „księżycowej” inwestycji ( nie jednej, ale kilku tego typu) zaangażowani byli politycy SLD, w tym politycy aktywnie namawiający częstochowian do odwołania mnie ze stanowiska. Pamięć ludzi bywa krótka, okres władzy lewicy pełen był tego typu pustych obietnic. Takich nie było w czasie mojej kadencji władzy. Być może jednak część mieszkańców Częstochowy znów uwierzyła w miraże tureckie tworzone przez prężnych biznesmenów sprawdzonych w Zabrzu, bądź przez lewicowych cudotwórców politycznych.

20% częstochowian zdecydowała o zmianach w Częstochowie. Prawda o tym fakcie społecznym jest ciekawa i pouczająca pod warunkiem, że ktoś pisząc o tym do dąży prawdy.

Częstochowa utraciła swojego przedstawiciela w Komitecie Regionów w Brukseli.

     Komitet Regionów jest izbą samorządową Parlamentu Europejskiego. W jego skład wchodzą przedstawiciele miast i gmin 27 państw członkowskich Unii Europejskiej. 
     Komitet Regionów opiniuje wszystkie najważniejsze dokumenty prawne przyjmowane następnie przez Parlament Europejski, współdecyduje o kierunkach przeznaczania środków unijnych w ramach zrównoważonego rozwoju i wsparcia dla obszarów zaniedbanych.
     Do 15 listopada 2009r. członkiem Komitetu Regionów był Prezydent Częstochowy Tadeusz Wrona, desygnowany przez Związek Miast Polskich, a następnie przez rząd.
Mandat Tadeusza Wrony wygasł w związku z referendum.
     Na ostatnim posiedzeniu Związku Miast Polskich w Koszalinie, na miejsce Tadeusza Wrony do Komitetu Regionów wybrano Jana Bronsia burmistrza Oleśnicy.