Menu
Archiwum
2003-11-20 / Konferencja o Planie Zagospodarowania Przestrzennego w województwie Śląskim

Konferencja o Planie Zagospodarowania

      18 listopada w sali sesyjnej Urzędu Miasta zaprezentowano projekt Planu Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego. Było to jedno ze spotkań konsultacyjnych poprzedzających zaplanowaną na grudzień ogólnowojewódzką konferencję.
      Prace nad planem omówił wicemarszałek Województwa Śląskiego Marian Jarosz, prezentowali go – konsultant Planu Zbigniew J. Kamiński, dyrektor Biura Planowania Przestrzennego w Częstochowie Halina Trzeszczyńska, dyrektor Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska Jerzy Parusel oraz dyrektor BPP w Bielsku Białej.
W spotkaniu uczestniczyli radni województwa (z wiceprzewodniczącym Sejmiku Jerzym Kłudką), burmistrzowie, wójtowie, radni z subregionu, przedstawiciele przedsiębiorców i organizacji pozarządowych.
      Zgodnie z przedstawionym przez wicemarszałka Mariana Jarosza harmonogramem po zakończeniu konferencji przeglądowych w subregionach, 12 listopada odbędzie się forum ogólnowojewódzkie. Następnie projekt planu trafi do komisji Sejmiku. Uchwalenie planowane jest na czerwiec 2004 roku.
      Planu zakłada tworzenie równorzędnych ośrodków metropolitalnych w Katowicach, Bielsku-Białej, Rybniku i Częstochowie – ich rozwój miałby wpływać na przyszłość otaczających obszarów. Zbigniew Kamiński uważa taki model za optymalny.
- Największa dynamika rozwojowa występowała w metropoliach – mówi.
Jego zdaniem możliwe jest budowania metropolii z połączonych ośrodków Częstochowa, Kłobuck i Myszków.
      Przedstawiona wizja spotkała się z ostrą dyskusją. Maciej Piwowarczyk z Urzędu Miasta Częstochowy zauważył, że słowa o metropolitalnym charakterze nie pokrywają się z przewidzianymi w projekcie planu zadaniami. Faktycznie – z wpisanych do planu Częstochowy zadań o znaczeniu krajowym wymienić można jedynie budowę gazociągu (wysokiego i średniego ciśnienia). Pomimo wpisania do Strategii brak w Planie natomiast także modernizacji drogi tranzytowej Opole- Częstochowa – Kielce. Prezydent Tadeusz Wrona zwrócił uwagę, że brak tej inwestycji oznacza skierowanie tranzytu między Opolem a Kielcami przez Zawiercie. Podkreślił, że to utrata szans rozwojowych dla obszaru, na którym mieszka 500 tys. osób.
      Innym istotnym mankamentem jest zapis w Planie określający wschodnia część Częstochowy jako strefę chronioną. Uniemożliwia to rozwój budownictwa mieszkaniowego na Wyczerpach i Mirowie oraz rozwój Częstochowskiego Parku Przemysłowego na terenach pohutniczych.
      Uwagi przedstawicieli Kłobucka i Krzepic dotyczyły braku zapisów w projekcie Planu pozwalających budować obwodnice tych miejscowości. Uniemożliwia to dogodny tranzyt na kierunku Częstochowa – Poznań.
Jan Przewłocki w imieniu SARP zgłosił formalny wniosek o wpisanie do Planu projektu Jurajskiego Parku Narodowego, postulując uzupełnienie dotychczasowego projektu (autorstwa Janusza Hereźniaka) obszarami okolic Góry Zborów.
Zgłoszone wnioski będą przedmiotem dalszych prac planistów.
Warto podkreślić, że kształt Planu Zagospodarowania Przestrzennego Województwa Śląskiego zdecyduje w dużym stopniu o rozwoju bądź regresie Częstochowy i subregionu w latach do 2015 r.

2003-11-13 / Ustanowienie Wyróżnienia Prezydenta Częstochowy "Tym, co służą Miastu i Ojczyźnie".

Prezydent Tadeusz Wrona, wydał 7 listopada zarządzenie o ustanowieniu wyróżnienia Prezydenta Miasta Częstochowy pod nazwą „Tym, co służą Miastu i Ojczyźnie”.

Wyróżnienie ma charakter symboliczny i przyznawane będzie za kultywowanie tradycji i wartości patriotycznych raz w roku - 11 listopada w Święto Niepodległości.

Przyznawanie wyróżnienia ma pomóc w kształtowaniu szacunku dla tradycji narodowych i patriotycznych – zwłaszcza wśród młodego pokolenia; upowszechnianiu właściwych postaw obywatelskich; zwiększaniu zainteresowania historią narodu i „Małej Ojczyzny”, ich spuści kulturową i cywilizacyjną.

Wyróżnienie może być przyznawane zarówno w formie indywidualnej, jak i zbiorowej (instytucje, stowarzyszenia, szkoły, media, itp.). Może być przyznane tej samej osobie, instytucji, stowarzyszeniu, szkole itd.- tylko raz.

Wyboru kandydatur do wyróżnienia dokonuje Kapituła powołana przez Prezydenta Miasta Częstochowy. Ostateczną decyzję w sprawie przyznawania wyróżnienia podejmuje Prezydent Miasta Częstochowy. Uhonorowani wyróżnieniem tworzą w latach następnych Komisję Kapituły opiniującej kandydatów do wyróżnienia.
Obrady Kapituły mają charakter niejawny, do czasu zatwierdzenia kandydatur przez Prezydenta Częstochowy.
Wybierając laureatów, członkowie Kapituły w swych pracach kierować się mają następującymi kryteriami oceny:
- kultywowanie tradycji i wartości patriotycznych poświadczone życiem, działalnością publiczną i obywatelską, prestiżem w środowisku;
- bezinteresowna gotowość do poświęcenia i podporządkowania własnych celów oraz interesów dla dobra narodu, państwa, lokalnej społeczności, wspólnoty;
- rzeczywiste działanie dla dobra Polski oraz na rzecz rozwijania kultury materialnej i duchowej narodu; poszanowanie dla polskiego języka, tradycji i kultury;
- odnawianie tożsamości z własnym narodem niezależnie od miejsca zamieszkania; zaświadczanie swoją postawą o przywiązaniu do Ojczyzny; praca na rzecz kształtowania pozytywnego wizerunku Polski i Polaków w oczach innych narodów;
- prezentowanie postawy szacunku dla innych kultur, tradycji;
- dorobek wychowawczy, wydawniczy, naukowy, wystawienniczy itp. związany z działalnością na rzecz kultywowania wartości patriotycznych.

Wyróżniony otrzymuje symboliczny medal – plakietę i dyplom poświadczający przyznanie wyróżnienia. Plakietę (wysokości ok. 18 cm) zaprojektował znany częstochowski rzeźbiarz, Jerzy Kędziora. Z jednej strony medalu stojącego na postumencie widnieje Godło, z drugiej Herb Częstochowy. Plakieta wykonana została z brązu.

Skład pierwszej Kapituły przyznającej wyróżnienie:

1. Ojciec Jan Golonka – Kustosz Zabytków Jasnej Góry
2. Anna Woźnicka – Przewodnicząca Rady Kultury przy Prezydencie Miasta
3. Ppłk Maciej Lechowicz – Prezes Zarządu Regionalnej Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych w Częstochowie
4. Dorota Sobala – Naczelnik Wydziału Edukacji i Sportu Urzędu Miasta Częstochowy
5. Teresa Kaczor –Naczelnik Wydziału Komunikacji Społecznej Urzędu Miasta Częstochowy

Pierwsze wyróżnienia zostaną ogłoszone podczas uroczystości z okazji Święta Niepodległości, odbywających się 11 listopada 2003 roku w Filharmonii Częstochowskiej, rozpoczynających się o godz. 18.00.

Apel Prezydenta Miasta

“Państwo Polskie powstaje z woli całego narodu i opiera się na podstawach demokratycznych. Rząd polski zastąpi panowanie przemocy, która przez sto czterdzieści lat ciążyła nad losami Polski, przez ustrój zbudowany na porządku i sprawiedliwości” - Naczelnik Państwa Józef Piłsudski, depesza do rządów państw europejskich notyfikująca odzyskanie Niepodległości.
11 listopada 1918 roku.
“Półtora wieku walk, krwawych nieraz i ofiarnych znalazło swój tryumf w dniu dzisiejszym. Półtora wieku marzeń o wolnej Polsce czekało swego ziszczenia w obecnej chwili...W tej godzinie wielkiego serc polskich bicia czuję się szczęśliwym...” - wypowiedź Józefa Piłsudskiego oddaje wielkość tej chwili.
Zwracam się do mieszkańców Częstochowy o godne uczczenie Święta Niepodległości. To dzień radości i dumy z własnej Ojczyzny.
Zapraszam do udziału w miejskich uroczystościach.
Okażmy także swój patriotyzm poprzez wywieszenie flag państwowych.

Prezydent Miasta Częstochowy
Tadeusz Wrona

Podczas uroczystości w Filharmonii Częstochowskiej organizowanych z okazji Narodowego Święta Niepodległości, Prezydent Częstochowy Tadeusz Wrona wręczył pierwsze wyróżnienia „Tym, co służą Miastu i Ojczyźnie”.

Przypomnijmy, że wyróżnienia Prezydent ustanowił 7 listopada.
Mają one charakter symboliczny i przyznawane są za kultywowanie tradycji i wartości patriotycznych raz w roku – w Narodowe Święto Niepodległości.

Przyznawanie wyróżnienia (indywidualnego lub dla instytucji) ma pomóc w kształtowaniu szacunku dla tradycji narodowych i patriotycznych – zwłaszcza wśród młodego pokolenia; upowszechnianiu właściwych postaw obywatelskich; zwiększaniu zainteresowania historią narodu i „Małej Ojczyzny”, ich spuścizną kulturową i cywilizacyjną.

Uzasadnienia
KLASZTOR OJCÓW PAULINÓW NA JASNEJ GÓRZE

Klasztor Ojców Paulinów na Jasnej Górze sanktuarium Narodu Polskiego, miejsce w którym zawsze byliśmy wolni. Od 6 wieków pozostaje nieprzerwanie jednym z najważniejszych znaków narodowej tożsamości.

Cudowny wizerunek Matki Bożej Częstochowskiej, zwłaszcza w czasach niewoli, nieomylnie wskazywał gdzie jesteśmy, gdzie jest Polska. Towarzyszył Narodowi Polskiemu w wojennych zmaganiach, zdobił rycerskie zbroje, klingi ułańskich szabel, bojowe sztandary, partyzanckie szkaplerze.

Tu, w Klasztorze Jasnogórskim, Ojcowie Paulini z polskim rycerstwem bronili niepodległości Polski podczas najazdu wojsk szwedzkich, stąd król Jan III Sobieski wyruszał na odsiecz wiedeńską, tu u stóp Klasztoru w czasie Konfederacji Barskiej miał miejsce ostatni akord Niepodległej Rzeczypospolitej.

Do Królowej Korony Polskiej - w Klasztorze Ojców Paulinów na Jasnej Górze pokolenia Polaków przemierzały pątnicze szlaki ze sztandarami z polskim Orłem: sztandarami uczestników powstań i zrywów narodowych. Tu odbywały się wielkie patriotyczne demonstracje i rozbrzmiewały patriotyczne pieśni.

Piękną kartę historii ma także Klasztor Ojców Paulinów w czynnej walce o niepodległość Polski. Wielu Ojców Paulinów zapłaciło najwyższą cenę za niepodległość, oddając własne życie. Jasna Góra zawsze była schronieniem polskiej ludności przed najeźdźcami i wrogami, często twierdzą obronną, miejscem konspiracyjnych akcji o charakterze religijno-patriotycznym. Tu powielano i kolportowano patriotyczne manifesty, ulotki, broszury, książki.

Ze szczególnym pietyzmem, nieprzerwanie od wieków Ojcowie Paulini chronią to miejsce polskich symboli narodowych i kształtują narodową świadomość. Uczą poczucia narodowej dumy, przeżywania wspólnych idei, pielęgnują piękno języka polskiego, chronią dla potomnych dzieła sztuki -polskie dziedzictwo kulturowe. Szczególną troską obejmują kult bohaterów narodowych i rocznice zrywów niepodległościowych.
Odprawiane na Jasnej Górze patriotyczne nabożeństwa były i są szkołą tożsamości wspólnoty narodowej Polaków.
„Jasnogórski Ołtarz Ojczyzny jest miejscem świętej ofiary synów naszego narodu walczących o wiarę ojców i Niepodległość Rzeczypospolitej.
W tym miejscu jest nie tylko Duch Boży, ale i duch żywy narodu polskiego.” (Eustachy Heleniusz)
„Kto kocha swoich ziomków, kto pragnie służyć Ojczyźnie swojej, niech idzie do Jasnej Góry, tam jest wyraźnie postawiony tron do słuchania i przyjmowania próśb za polskim narodem” (Eustachy Iwanowski – Wielka Emigracja)

ZYGMUNT ŁĘSKI

Zygmunt Łęski pochodzi ze szczególnie zasłużonej w historii częstochowskiego harcerstwa rodziny.
We wrześniu 1939 r. pierwsze konspiracyjne zebranie “Szarych Szeregów” odbyło się w mieszkaniu Łęskich. W działalność konspiracyjna zaangażowana była cała rodzina. Zygmunt Łęski od 1939 r. był członkiem “Szarych Szeregów”; nosił pseudonim “Młody”. Uczestniczył w aktach “małego sabotażu”, kolportował prasę konspiracyjną. W 1944r. ratując się przed aresztowaniem wyjechał z Częstochowy. Stał się żołnierzem oddziału AK dowodzonego przez Jerzego Kurpińskiego “Ponurego”, stacjonującego w lasach pod Złotym Potokiem. Uczestniczył wraz z oddziałem “Ponurego” w wyprawie na odsiecz Powstaniu Warszawskiemu. Jesienią 1944 r. ponownie w lasach złotopotockich walczy w oddziale AK pod dowództwem Stanisława Bączyńskiego “Basa”. Uczestniczył m.in. w udanym zamachu na szefa gestapo w Żarkach Schuberta.
W styczniu 1945 r. oddział został rozwiązany, “Bas” Bączyński aresztowany przez NKWD. Zygmunt Łęski kontynuuje działalność konspiracyjną w szeregach Konspiracyjnego Wojska Polskiego dowodzonego przez Stanisława Sojczyńskiego “Warszyca”. M.in. dokonał symbolicznego aktu sabotażu – zniszczenia Pomnika Wdzięczności Armii Radzieckiej ( czołgu) stającego na centralnym placu miasta. Aresztowany w 1947 r. spędził w więzieniu stalinowskim siedem lat. W tym pierwsze dwa lata w “celi śmierci”.
Po wyjściu z więzienia ukończył studia i rozpoczął pracę w szkole. Aż do emerytury pracował w SP nr 11 w Częstochowie, uważany za wzorowego nauczyciela, specjalistę od wychowania “trudnej młodzieży”. Działał w PTTK jako przewodnik turystyczny, przodownik turystyki pieszej i górskiej, propagator piękna ojczystej ziemi. Przez wiele lat przewodniczył Komisji Młodzieżowej PTTK, Komisji Turystyki Górskiej i Turystyki Pieszej.
W 1990 r. w pierwszych wolnych wyborach wybrany radnym Rady Miasta Częstochowy, pracował w Komisji Edukacji oraz Komisji Sportu i Turystyki.
Od lat 30-tych XX do dziś harcerz z przynależności organizacyjnej i z przekonania. W początkach lat 60-tych zorganizował unikalną Harcerską Grupę Grotołazów. Efektem prac tej Grupy było odkrycie nowych jaskiń na terenie Jury oraz w Tatrach. Tradycyjnie też od lat 60-tych co roku Zygmunt Łęski jest organizatorem zimowych i letnich obozów wędrownych dla młodzieży, podczas których dzieli się swoją wiedzą, doświadczeniem, pokazuje miejsca pamięci narodowej i piękno Polski.
Doskonały wychowawca – wzór cnót harcerskich zawsze wierny harcerskiej przysiędze, żyjący zgodnie z wypisaną na Krzyżu Harcerskim i sztandarze dewizą: "Bóg, Honor i Ojczyzna".